U bent aangezegd, wat nu?

U bent onlangs of zojuist aangezegd, in uw handen heeft u de brief waarin uw werkgever (directeur) aangeeft voornemens te zijn een ontslagvergunning voor u aan te vragen bij het UWV wegens bedrijfseconomische redenen. Het valt hem zwaar dat uw toekomst nu onzeker is. Terloops vermeldt hij dat als u wilt, u binnen twee weken bezwaar kunt maken.

Dat doet u natuurlijk, meteen. Punten die u kunt aangeven is dat het afspiegelingsbeginsel onjuist is toegepast, dat u herplaatsbaar bent en dat er geld zat is binnen het bedrijf. Uw werkgever weerlegt uw bezwaar uiteraard en vraagt zoals aangekondigd het UWV toestemming om de arbeidsverhouding met u te mogen opzeggen wegens bedrijfseconomische redenen. U schrijft een verweer naar het UWV waarin u protesteert tegen uw voorgenomen ontslag. Het UWV geeft de werkgever de kans te reageren. Die schrijft dan nog steeds dat het heel redelijk is dat u ontslagen wordt. Dan schrijft u het UWV weer dat uw werkgever onvoldoende grond heeft voor uw ontslag wegens bedrijfseconomische redenen; dat u erop vertrouwt dat het UWV uw werkgever geen ontslagvergunning zal verlenen. Als u geluk heeft zal het UWV de ontslagaanvraag voorleggen aan de ontslagadviescommissie van het UWV. De werkgever krijgt dan nog een keer de kans schriftelijk aan te geven waarom ontslag noodzakelijk is.

De adviescommissie gaat dan een en ander overwegen en dikke kans dat die uiteindelijk positief zal beschikken; u krijgt een kopie van de brief aan de werkgever waarin ze de werkgever toestemming verlenen de arbeidsverhouding op te zeggen. In de brief staat een uiterste datum tot wanneer de toestemming tot ontslag geldig is. De werkgever laat die kans niet lopen en komt meteen met de finale ontslagbrief met de datum waarop de arbeidsovereenkomst ontbonden wordt.

Bij dit gepingpong, waar u echt geen hulp van een advocaat bij nodig heeft, verliest u als werknemer bijna altijd, maar als u het tot de laatste slag volhoudt, is het niet zinloos. U laat goed zien dat u het er niet mee eens bent. Zodat u sterker staat als u uw laatste grote tegenoffensief begint; de kennelijk onredelijk ontslagprocedure (tot 6 maanden na uw definitieve ontslag). Dit houdt in dat u uw ontslag voorlegt aan de kantonrechter. Die toetst of het ontslag onredelijk was, dat is het geval als:

• er geen reden voor het ontslag is opgegeven;
• er voorgewende of valse redenen voor het ontslag zijn opgegeven;
• de gevolgen van het ontslag voor de werknemer zwaarder wegen, dan het belang voor de werkgever (de kans op een nieuwe baan voor de werknemer is heel klein);
• de werkgever het afspiegelingsbeginsel (tot 2006 het dienstjarenbeginsel) niet (juist) heeft toegepast;
• het ontslag het gevolg is van werkweigering op grond van ernstige gewetensbezwaren;
• er geen (passend) werk meer is voor een werknemer die arbeidsongeschikt is geworden door het uitgevoerde werk bij deze werkgever;
• er ontslag is gegeven, terwijl er een ontslagverbod gold.

Als de kantonrechter u gelijk geeft, zal hij de werkgever verplichten tot het uitkeren van een ontslagvergoeding dan wel schadevergoeding. Of u krijgt uw baan terug.

U kunt zich bij het uitvoeren van de procedure laten bijstaan door een advocaat. Velen doen dat ook vanwege de ingewikkeldheid van de materie. Als u armlastig bent, moet u zich zeker wenden tot tot de Raad voor Rechtsbijstand . Afhankelijk van uw vermogen en salaris kunt u eventueel een bijdrage in de kosten krijgen. Als u alleenstaand minder dan 17700 euro/jaar verdient, betaalt u enkel 129 eigen bijdrage, kortom u krijgt een pro-deo advocaat. Als u meer verdient dan 25200 euro/jaar alleenstaand of 35600 euro/jaar samenwonend, moet u alles zelf betalen.

Stel u verdient te veel, maar u kunt wel 5-10000 euro missen (tot zoveel loopt het doorgaans op aan salaris advocaat,150-200 euro/uur, en griffiekosten); neem dan gewoon een advocaat; het scheelt u een hoop hoofdpijn.

Misschien moet u er dan een nemen die aangesloten is bij de Vereniging van Arbeidsrecht Advocaten Nederland Maar waar is geen vereniging van ondertussen. Het welkoms woord dat u naar binnen moet loodsen, luidt oa: Het beoefenen van de arbeidsrechtpraktijk vereist specialistische kennis. De tijd dat elke advocaat arbeidsrecht “er een beetje bij deed” is definitief voorbij. Vanuit dit besef zijn er regionale verenigingen van arbeidsrechtadvocaten opgericht, met als doel het uitwisselen van kennis, het aanbieden van arbeidsrechtelijke verdiepingscursussen en het onderhouden van collegiale contacten.

Maar ik kan me goed voorstellen dat u als werkloze zoveel geld voor een advocaat in verband met uw onzekere financiële toekomst niet gaat uitgeven. Dan maar de handdoek in de ring gooien? Welnee! U mag u zelf namelijk (zonder advocaat dus) bij de kantonrechter verdedigen. Dat bespaart enorm in de kosten. Ja, dat kunt u best. U bent niet achterlijk, er is Google en daarnaast mocht het taai en moeilijk worden allemaal, u heeft zeeën van tijd om uit te zoeken hoe het zit. En wie beter dan u weet hoe uw zaak in elkaar zit? En stel dat u zelfstandig weet te winnen, dan staat dat toch prachtig op uw CV?

U twijfelt nog omdat u denkt dat met een ervaren advocaat de kans op succes groter is? Dat is wel wat ze beweren inderdaad. Maar de werkelijkheid is anders. De kans op een positief resultaat is bij arbeidsrechtzaken klein. De kantonrechter verschuilt zich doorgaans achter het ontslagbesluit van het UWV zoals het UWV weer voldoende reden voor ontslag ziet als de vakbonden verklaard hebben dat er een bedrijfseconomische noodzaak is voor reorganisatie. Ik zou zeggen als de kans met advocaat al niet groot is, doe het dan maar zelf, dan verliest u veel minder geld. En misschien is de kans als u het zelf doet wel groter. U bent gedreven, door de ontslagvergoedingsworst die voor uw neus hangt en de opgekropte woede ontstaan door het onrecht dat uw werkgever u heeft aangedaan.

Goed, u gaat dus zelf de kennelijk onredelijk ontslagprocedure uitvoeren. Dan moet u eerst uw werkgever dagvaarden; dat doet u als volgt. U neemt contact op met een gerechtsdeurwaarder. De deurwaarder schrijft voor u een brief (de dagvaarding) waarin staat wat het probleem is en wat u wilt (schadevergoeding of uw baan terug). De deurwaarder overhandigt deze brief daarna aan uw tegenpartij en stuurt hem ook naar de rechtbank. U betaalt de griffiekosten en het salaris van de deurwaarder. Dat is in de orde van 500-1000 euro.

Uw zaak staat nu op de rol dat wil zeggen dat een rechter zich over de kwestie gaat buigen (die hoeft u niet te betalen). Hij geeft de werkgever de mogelijkheid schriftelijk te reageren op de dagvaarding, waarna u mag terugkaatsen. Ofwel komt de rechter daarna meteen tot een uitspraak, of de rechter besluit dat er een hoorzitting nodig is, waarin de zaak helemaal wordt doorgesproken. De rechter stelt vragen om alle informatie te krijgen die nodig is voor een uitspraak. Ook kan hij aan de partijen voorstellen om tot een schikking te komen ('gaat u maar even op de gang').
Hoe dan ook hoeft u niet het salaris van een advocaat te betalen voor (telefonische) conferentie cliënt, dossier studie, correspondentie in/uit griffie of cliënt, opstellen pleitnota en reiskosten.

Om sterk te staan moet u vooral goede gronden hebben. Daarnaast is het handig om te beschikken over ijzersterke, in uw voordeel uitpakkende jurisprudentie. Dat zijn kantonrechters niet gewend bij ontslagzaken, dat die aangedragen wordt. Het kan ze over de streep trekken; zelf zoeken ze er niet naar. Arbeidsrecht is onderhevig aan casuïstiek. Het oordeel van de rechter hangt sterk af ‘de omstandigheden van het geval’. Waar het op neerkomt is dat twee vergelijkbare zaken verschillende uitkomsten kunnen hebben. Jurisprudentie word doorgaans niet betrokken bij het oordeel van de rechter (so wie so gebeurt dat schokkend weinig in de Nederlandse rechtspraak). Een kantonrechter heeft nog meer te doen, en we hebben het hier niet over een moordzaak natuurlijk. Dus oordeelt elke rechter in arbeidszaken zo’n beetje op eigen houtje. Wat makkelijk kan omdat de wetgeving as usual vet vaag is.
Een advocaat maakt zich, dat wetend, ook niet druk over de jurisprudentie. En als hij dat wel doet, moet u er voor betalen. Ook dat kunt u makkelijk zelf; u heeft tijd zat om eens goed te gaan spitten in www.rechtspraak.nl. Hoe werd er geoordeeld in vergelijkbare processen? U maakt een lijst van gelijkwaardige zaken waarin de eisers gelijk kregen en slaat daarmee de kantonrechter tijdens in de pleitnota en de hoorzitting om de oren.

Ach, de kans dat u verliest blijft behoorlijk groot. (U kunt dan nog in hoger beroep gaan, maar dat kan alleen met advocaat.) En eigenlijk bent u gewoon te laat in actie gekomen. Vanaf het moment dat u in de wandelgangen hoorde dat er een reorganisatie aan kwam, en u vermoedde dat u er wel eens uit zou kunnen vliegen, had u uw werkgever/chefje onder druk moeten zetten, ik bedoel er een ontslagvergoeding uit moeten persen, eventueel slaan. Maar als je die confrontatie niet aandurft, rest er niets anders dan dat geld via de rechter proberen los te krijgen, dat is toch een beetje de loser-weg eigenlijk.

Nou ja, door u zelf te verdedigen raakt u in ieder geval geen bakken met geld kwijt. En uw woede over hetgeen u aangedaan is, zal langzaam afnemen, zodat u uiteindelijk definitief afziet van een laatste onprettig vier ogen twee blauw afrekeningbezoekje aan uw ex-baasje. Omdat die u met valse redenen geruimd heeft. Gesjoemeld heeft met het afspiegelingsprincipe, u vlak voor het bekend worden van de reorganisatie een andere functie heeft gegeven. U alleen maar ontslagen bent om dat u zo lastig en kritisch bent, niet past in het team. Terwijl alle goeie ideeën van u afkomstig waren, die lamlul, die u passeerde als teamleider, nog nooit wat zinnigs bedacht heeft…

Bespaartip: Gooit geen overdatumvoedsel weg

Ik kwam erop door de voedselbank. Niet dat ik daar kom. Overigens in totaal 27000 gezinnen, 72000 mensen maken daar gebruik van (cijfers Telegraaf 19/1/13). In een jaar tijd een toename met maar liefst 11%! (uitgaande van de getallen van een woordvoerder op 23 december 2012) Maar dan hebben we het nog steeds over slechts 0,42% van de totale bevolking. En dat zijn dan voornamelijk mensen die niet met geld overweg kunnen, maar dat is mijn mening. Voedselbanken vind je namelijk ook in Wassenaar, het Gooi, in Bloemendaal en zelfs Aerdenhout. Ik ga daar nog eens met camera vastleggen in wat voor bolides de dankbaar aanvaarde voedselpakketten worden gehezen. En met enig geluk tref ik wel een bekende Nederlander. Hoewel waarschijnlijk laat die het door een huishoudster ophalen. Hier kunt u zoeken waar er een bij u in de buurt is.

Hoe dan ook de Voedsel en Waren Autoriteit heeft speciaal voor charitatieve instellingen een richtlijn opgesteld, waar voedselbanken dankbaar gebruik van maken:

......Indien producten onder de juiste condities worden vervoerd en opgeslagen blijft de producent verantwoordelijk voor de kwaliteit tot en met de TGT - of THT -datum. Producten met een TGT-datum mogen ná die datum NIET meer verstrekt worden aan de consument. Producten met een THT-datum mogen ná die datum nog verstrekt worden, maar de vrijwilligersorganisatie is dan verantwoordelijk voor de kwaliteit. Controleer deze producten dus goed op de kwaliteit......
 

Zoals u wel weet: TGT; Te Gebruiken Tot en THT; Ten minste Houdbaar Tot.

 

In dezelfde richtlijn staat een tabel met specificatie qua voedingsmiddelen:

-Zout, suiker, mie, macaroni, spaghetti droge pastaproducten, koffie, thee, rijst, vetarm instant poeder zoals koffie, kruidenmix, pudding, volconserven (blik/glas) zoals groenten: fruit, soep, vlees, vis, koffiemelk en jam, siroop, stroop en hard snoep: Tot 1 jaar (en mogelijk langer) na THT, mits product de kenmerkende eigenschappen nog heeft geen en gebreken aan product of verpakking waarneembaar zijn.

-Meel, droge koekjes, muesli, ontbijtgranen,, cornflakes, broodbeleg (pindakaas,

hagelslag, pasta’s), chips, zoutjes, pinda’s, olie, frituurvet, vet instant poeder (soep, melkpoeder), zacht snoep met vulling (chocolade, drop), fritessaus, mayonaise, ketchup: Tot 2 maanden (en mogelijk) langer) na THT, mits product de kenmerkende eigenschappen nog heeft geen en gebreken aan product of verpakking waarneembaar zijn.

-Voor alle andere levensmiddelen geeft de richtlijn aan dat de TGT dan wel THT datum aan gehouden moet worden.

Wat ik maar aan wil geven; bij het uitruimen van uw voorraadkast, moet u niet alles dat ‘over de datum is’ blindelings weg pleuren. In veel gevallen, zeker bij conserven is het nog goed te eten. Nee, u doneert de overdedatums niet aan de voedselbank! U zelf bent het beste doel, onthoudt dat nou eens. Alleen als de blikken bol staan of er sprake is van meelwormen dan wel mijt, mogen ze het hebben.

Zelfondersteundende maatregelen

In het kader van columns waar u wel wat aan heeft, vandaag ongekende besparingstips, die u mede door de voortwoekerende crisis zullen helpen.

Ja! Ja!
U kent ze wel die stickers op de brievenbus, waarmee u kunt aangeven of u wel/niet ongevraagde post naar binnen geworpen wilt hebben. Natuurlijk wilt u dat. Niet om te lezen, maar om te verzamelen voor uw eigenste allesbrander. Gratis brandstof aan huisbezorgd, dat laat je niet lopen! In het zelfde kader mikt u papierverpakkingen (Knorr, Lassie, Venz etc) enkel en alleen nog in dezelfde brander.

Hier papier!
U heeft er al voor gezorgd dat u alle ongeadresseerde reclame in huis krijgt. Maar er is nog veel meer papier dat u gratis kunt ontvangen; de geadresseerde reclame post. Terwijl milieufanaten ook die boomonvriendelijke reclamepapierstroom met wortel en tak proberen uit te roeien, zorgt u natuurlijk dat u er onder bedolven wordt. Het hele jaar door, want wat ‘s zomers op de mat valt, geeft ‘s winters warmte. U maakt er natuurlijk wel eerst briketten van, met een papierpers (23 euro inclusief verzendkosten).

Een lijst van bedrijven die geadresseerde reclame versturen (opgesteld door een reclamepapier hater) vindt u hier Met mailadressen. Even doorzetten en u krijgt per jaar gratis kilo’s extra heerlijk brandend papier in huis. Vergeet vooral de Gouden Gids en de telefoongids niet. En natuurlijk wilt u een extra telefoongids .
Bij de verhuisservice van PostNl vindt u nog meer bedrijven die geadresseerde reclame versturen (bij Bedrijven Informeren) Hier vindt u oa bedrijven die catalogi versturen (Wehkamp, Conrad etc) en die proefabonnementen geven (met name de VPRO); brandt allemaal prima.

Er zit meer in dan u denkt
Lege verpakkingen gooien we niet zomaar weg. Ofwel gaat het dus die brander in. Of als het niet brand halen we het onderste eruit. Notoir in deze is de deodorant in rolvariant. Daar blijft ongehoord en waarschijnlijk met opzet zo geregeld, veel in achter. Om dat eruit te krijgen houdt u de roller onder de stromende kraan, terwijl u het bolletje rond beweegt. Aldus brengt u water bij het residu. Het duurt een tijdje, dus geduld hebben. Daarna flink schudden en u kunt uw luchten weer dagenlang weg rollen.
Dikke, vloeibare producten in papieren verpakkingen waarvan de laatste hoeveelheid weigert er uit te komen, kunt u desgewenst ook leeg persen, maar dat deed u al.

Is dat wel een goed doel?
Laten we eerlijk zijn het beste doel bent u momenteel zelf. Als u dan toch zo nodig nog de barmhartige Samaritaan wilt uithangen, zorg dan dat het geld goed terecht komt. Dus niks kopen van nep-zwervers (Roma’s) bij uw supermarkt, die leuren met blaadjes uit Zwolle en/of Breda, waar die supermarkt helemaal niet staat.

Frituurolie niet meer door de wc
Rijdt u diesel? Gooi dan als u uw frituurolie vervangt de gebruikte olie in een halfvolle tank. Even schudden door flink voor/achteruit te rijden en u komt met dezelfde tank kilometers verder. Wel eerst de oude olie zeven met een theezeefje. Wat dat betreft kunt ook direct nieuwe frituurolie erbij gooien, als de prijs tenminste lager is dan die van diesel.

Senseo anders
Wel zo’n koffieapparaat in huis maar geen geld meer voor de dure pads? Gebruik dan de Senseo CoffeeDuck , zijnde een 2-padhouder die je kunt vullen met gemalen koffie uit bijvoorbeeld een snelfiltermaling pak Perla van AH. Niemand die het te weten komt, ook weer gepruttel en weer een schuimkraag. Kost 14,95 inclusief verzendkosten. Even doordrinken en u heeft het eruit.

U kunt natuurlijk ook de supermarkten in uw buurtje aflopen om er telkens in het koffie zitje te genieten van een gratis bakkie koffie, vaak ook nog met gratis krant. Als u er wat bij wilt hebben, plundert u eerst de proefschaaltjes in de winkel.

Flessen gooien we niet meer in de keukenvuilnisemmer
Want dat neemt ruimte in zodat uw dure vuilniszak eerder vol is. Voortaan gaan ze in de glasbak, niet voor het milieu maar vanwege uw portemonnee. U kunt natuurlijk ook overwegen om af te zien van het gebruik van vuilniszakken. Gewoon de emmer als hij vol is leeg kiepen in de kliko en even omspoelen. In het laatste geval hoeft u ook niet meer naar de glasbak.

Geen geld voor bubbels?
Koop een droge (zure) witte huiswijn, voor weinig geld natuurlijk. Gooi hier een paar theelepels natriumwaterstofcarbonaat poeder bij.

Meng voorzichtig zonder dop. Door de reactie met het zuur in de wijn ontstaat CO2. Het resultaat is een drinkbare (minder zure) wijn met belletjes, die goed doorgaat voor prosseco.

Natriumwaterstofcarbonaat is te koop bij de online drogisterij Bik&Bik te Leiden. Voor 250 gram (waar u de rest van uw leven genoeg aan heeft) betaalt u, met verzendkosten 11 euro.

Bakpoeder, waar natriumwaterstofcarbonaat in zit, kunt u niet gebruiken, omdat de andere component daarin zorgt voor troebeling.
Als bespaarder moet u natriumwaterstofcarbonaat zeker in huis hebben, want het is ook een prima vervanger van dure Rennies en ook nog eens een tandenwitmaker.

Stofzuigerzak hergebruiken
Stofzuigerzakken kunt u natuurlijk vol weggooien. Fout! Het minste wat u kunt doen is de zak in de allesbrander gooien. Beter is de zak leeg te schudden in de kliko (buiten dus vanwege de stofzooi) en hem dan opnieuw gebruiken. Zo'n zak gaat veel langer mee dan u denkt.

 

 

Functioneel geweld

Kickboksers weren bij voetbal (Sylvester M., Bouaouzan, Boelaroes) of waar dan ook. Dat zou wel helpen. En geen spelers met een strafblad opstellen (Van Persie). Geen doodrijder (Kluivert) assistent-bondscoach van het nationaal elftal maken. En geen semi-oplichter als Ten Have in het bestuur van een vereniging stoppen.

Kortom bekenden van de politie, dan wel gezocht door, dan wel gelieerd aan schimmige zaken uitsluiten van deelname aan voetbal van hoog tot de bij amateurs. Liefst ook de toeschouwers. In dat verband zouden we kunnen denken aan geen juichende dochter van een Argentijnse junta-minister meer op de tribune als Oranje speelt.
We zullen moeten gaan selecteren. Of zuiveren, er zit niets anders op, risicovolle, slechtvoorbeeld gevende elementen eruit halen. Net zoals niet gebeurt bij het samenstellen van een nieuw kabinet. Aan de hand van een strafblad/procesverbaalregister, dat tevens openbaar wordt. Zodat elke voetbalcoach zelf even kan kijken of het talentje voor zijn neus wel zo onschuldig is als hij zegt dat hij is.

Dat is te doen, als de politie en justitie de zaak op orde hebben tenminste. Maar het zal niet gebeuren. Ten eerste gaat Jobbie Kohnstamm (voorzitter College Bescherming Persoonsgegevens) enorm steigeren. En verder voelt niemand zich geroepen, want het is nogal veel werk en moeite allemaal.

Om daadkracht te suggereren worden er bewakingscamera’s op de velden opgehangen, maar niemand die direct naar de beelden kijkt erbij. Of als het wel het geval is, zal die snel in slaap vallen vanwege de kwaliteit van het voetbal. Het zorgt wel voor minder gezeur over wie er nou op het veld de finale doodtrap gaf.
Kortom het geweld zal gewoon blijven. Ook op de voetbalvelden. En dat is maar goed ook. Alle menselijke handelingen, geweld bij uitstek,  leiden namelijk tot een betere soort. In mindere mate doen zinloos gebel, rondrijden in een Suzuki Alto en moeizaam vlees eten (gourmetten) ook een duit in het zakje.
Geweld is niet zinloos, het is evolutionair functioneel gedrag. Door een paar flinke doodschoppen komt de prefrontale cortex weer in balans. Even kick ’n kill chillen. En meteen laten zien dat je alfa-materiaal bent.  En het slachtoffer zou zo maar levensmoe kunnen zijn natuurlijk, kortom niet een van de fittest. Dat is wel zeker eigenlijk, normaal laat je het uit je hoofd om naar een getinte te kijken.

Laten we die toezichtcamera’s maar elders ophangen, daar waar veel meer schade wordt aangericht. In de boardrooms van woningbouwcoöperaties, banken, regionale opleidingscentra, onderzoeksinstituten, ziekenhuizen, wandelgangen van het Tweede Kamer gebouw. Met microfoons erbij. Om inhoud te geven aan het “verscherpte toezicht”. Om te voorkomen dat de megalomanische egoïsten daar nog meer doden en financiële moerassen veroorzaken. En vooral om kwaadaardig narcisme uit te roeien.

Zwitserland is top

Ik ging er altijd vanuit dat het slecht gaat in Nederland simpel omdat er te weinig mensen werken. Maar is dat wel zo? Gebruikmakend van de Labour data van OECD Statextracts kom je tot het volgende diagram, waarin per land het percentage echt werkenden van de totale bevolking is weergeven:

Daarin valt te zien dat  er wel erg weinig mensen werken in Griekenland, Italie, Spanje, maar ook Frankrijk en Belgie. En dat Nederland het tot mijn verbazing helemaal niet zo slecht doet. Zwitserland en China spannen de kroon, dat wisten we al.

Waarom gaat het dan toch zo beroerd in dit land? Enerzijds zou het aantal inwoners wel eens fataal niet kunnen kloppen. Bij de berekening is namelijk uitgegaan van het door CBS geschatte aantal geregistreerde inwoners. Het zo mij niets verbazen als het werkelijke aantal zomaar een miljoentje hoger ligt. Je komt er pas echt achter door een volkstelling.

De laatste  vond plaats op 28 februari 1971 (Veertiende Algemene Volkstelling). In 1981 was bij een proeftelling de non-respons 26%. Dit leidde tot een wettelijke afschaffing in 1991 van de volkstelling. In 2001 werd een zogenoemde 'virtuele volkstelling' gehouden, waarbij bestanden automatisch worden gekoppeld met het GBA op basis van het burgerservicenummer.

Een belangrijker punt is dat er in Nederland misschien wel veel mensen werken, maar niet alleen voor Nederlanders. Ook voor de Grieken, Spanjaarden, negertjes etc etc.

Ole, Ole, we are the champions

Laten we even kijken naar de CBS getallen, tweede kwartaal 2012. Nederland heeft 11.117.321 inwoners tussen 15 en 65 jaar, die potentieel kunnen werken. Totaal 7.381.000 mensen hebben een baan van meer dan 12 uur per week. Ofwel 66,39% van allen die kunnen werken in Nederland doen dat ook.

In algemene termen is dit de netto-arbeidsparticipatie. Het CBS komt voor 2011 hoger uit op 67,2%. Dat komt omdat van de 15-65 jarigen de bevolking die woont in inrichtingen, instellingen en tehuizen zijnde 131321 personen buiten beschouwing laat.

Het Nederlandse werkloosheidpercentage is dus schrikbarend hoog: 100-67,2= 33,8%.

Nee, daar heeft Lubbers langgeleden een truc op gevonden.

Hij splitste de 15 tot 65 jarigen op in 2 groepen;

1.    Beroepsbevolking bestaande uit werkende (7.381.000) en werklozen (491.000) zijnde totaal momenteel 7.872.000

Tot de beroepsbevolking behoren alle personen (15 tot 65 jaar) die:
- tenminste twaalf uur per week werken, of
- werk hebben aanvaard waardoor ze tenminste twaalf uur per week gaan
werken, of
- verklaren ten minste twaalf uur per week te willen werken, daarvoor beschikbaar zijn en activiteiten ontplooien om werk voor ten minste twaalf uur per week te vinden.

En 2. Niet tot beroepsbevolking behorende Nederlanders zijnde 3.102.000

Het werkloosheidspercentage werd gesteld op 100%*aantal werklozen/aantal personen in beroepsbevolking, wat op dit moment voor Nederland 6,2% oplevert en dat ziet er al veel beter uit natuurlijk. Zeker als je dat afzet tegen het getal waar Spanje mee kampt: 25,01%, maar liefst!

Echter. Volgens het Instituto Nacional de Estadistica heeft Spanje per 1 januari 2012 31.067.547 inwoners in de leeftijdsgroep 15-65 jaar.

In het derde kwartaal 2012 bedroeg in Spanje het aantal werkenden 17.320.300. Het aantal geregistreerde werklozen bedraagt 5.778.100; dat levert inderdaad 25,01% op van de totale beroepsbevolking.

Maar kijk je naar de netto-arbeidsparticipatie (percentage van alle Spanjaarden 15-65 jaar dat een baan heeft) dan kom je op 55,75%.

Van alle 15-65 jarigen werkt in Nederland 33,61% niet en in Spanje 44,25% niet.

Het verschil kan nog kleiner: In Nederland behoren 3,1 miljoen mensen niet tot de beroepsbevolking en in Spanje 8,0 miljoen. Omgerekend naar percentages van de totale bevolking levert respectievelijk 18,5% en 16,9% op. Schandalig!

Kan het nog erger? Tel bij de niet-beroepsbevolking het aantal werklozen op (= totaal aantal inactieven). Voor Nederland is dat 3.593.000; 21,5% van de totale bevolking en voor Spanje: 13.747.250; 29,2% van alle Spanjaarden. O, dat is jammer.

Ten opzichte van Griekenland kunt u nu zelf uit zoeken hoe het zit.

 

Zelf nieuws maken

Als je een opstootje ziet van elkaar verdringende journalisten; dan kun je gewoon doorlopen. Heeft geen zin te gaan kijken wie of wat er in het middelpunt staat. En je hoeft het ook niet te gaan lezen in de krant.
Voorkantjournalisten, meer hebben we niet in dit land, met een microfoontje langs de monden van gezagsdragers en politici. Wetend dat er gelogen/ toch niks gezegd wordt. Maakt niet uit. Toch maar publiceren, wat de persvoorlichters en spindoctoren hebben voorgekookt.

Nog kritiek durven hebben op Rutger van Castricum ook. Dat hij zo weinig toevoegt, inhoudelijk. Dankzij hem zijn we wel van een malloot als Vogelaar af.

Het gaat heel ver de inertie van de Nederlandse journalistiek. Als er een radiostilte afgekondigd wordt, gewoon maar gaan zitten afwachten. Juist als er geschiedenis geschreven wordt op commando met je armen over elkaar gaan zitten.

Achterkamertjes-, wandelgangen-, moskee,- dineetjegeluiden registreren; is dat nou zo moeilijk? Weten ze die niet te vinden? Is dat te veel werk? Of worden ze betaald voor geen nieuws brengen, krijgen ze zwijggeld?

Elders gebeurt het wel. Uitzoeken wat zij die er toe doen, echt denken, wat ze echt van plan zijn als ze aan de macht komen. Bijvoorbeeld de Mitt Romney tape, van MotherJones.com. Iedereen kan het, stelt niets voor, gewoon op de juiste plek registreren, zonder er zelf bij te zijn. Huur anders een prive-detective in. Zelfs mij lukte het, om binnen te dringen, in normaal ontoegankelijk gedachtengoed (zie Sadik Khamsa).

Het resultaat van een tekort aan nieuws is, dat kranten hier vol staan met bespiegelingen en analyses. 'Wij, met onze journalistieke ervaring  weten heel goed wat er speelt; daarvoor hoeven we de deur niet uit.' Als ze het echt niet meer weten doen ze maar een interview, met nihil nieuwswaarde.

En dan nog blijft er ruimte over; voor columns! Want mensen vinden dat leuk. Vol scherpe stellingnames en meningen, zolang het onderwerp maar niet de toestand in het land is. Columns van Grunberg en Wieringa uitgezonderd. Hoewel die geen idee meer hebben wat er in Nederland speelt. Wat een hele kunst is (voor Tommie).

Ondertussen komen we met zijn allen geen moer te weten. Geenstijl lezen heeft ook geen zin meer; die site hobbelt als de rest braaf achter de spaarzaam naar buitenkomende feiten aan.

Er zit niks anders op; u moet zelf uw nieuws gaan maken. Ik bedoel er zelf maar achteraan gaan. Onderwerpen zat. Ademt Friso nog? Hoe goed/slecht was Moszkowicz eigenlijk? Is Mabel of Estelle Cruijff het nieuwe liefje van Holleeder of beide? Waarover spreekt men in woonwagenkamp Waalre? Wat zei Koen Everink tegen Dadr Hari? Hangen de schilderijen uit de KunstHal echt bij Beatrix? En hoe gehandicapt is de dochter van Samsom eigenlijk?

 

 

 

Jurisprudentie zegt niks

Abraham Moszkowicz staat ter discussie. Er wordt zelfs beweerd dat het gewoon een slechte advocaat is.

Dat gaan we even na op rechtspraak.nl We typen bij tekst in: A. Moskowicz en vinden 282 uitspraken (LJN's Landelijk Jurisprudentie Nummer), waaronder zaken met Willem H. en Robert van P. De zaken gaan terug tot 1998 (rechtspraak.nl gaat niet verder terug).

Goed, nu gaan we in de uitspraken spitten en eenvoudig turfen hoe vaak betreffende advocaat gewonnen heeft. Ja, ik ben niet gek natuurlijk. Heowel, na twee uitspraken doorploegen was ik het wel. Het is onbegrijpelijk voor mij dan. Dus als u wilt weten hoe slecht/goed hij was zult u zelf aan de slag moeten.

Van elke advocaat is dus hedentendage het slagingspercentage te bepalen. Als ik intellect had, of geld om rechtenstudentjes aan het werk te zetten, dan zou ik er een site/app van maken. Waar ga ik mee in zee, qua advocaat? Doet u het maar, het mag van mij, vermeldt wel even dat het idee van mij is. Doe dan ook maar qua chirurg, qua politicus, qua aannemer etc etc

Rechtspraak.nl is een prachtige data base, dat wist ik al. Je kunt er bijvoorbeeld zoeken op marokkaan of anders marokko, dan wel petje, rabat, tanger, cassablanca of anders volkswagen golf. De uitspraken die je dan vindt zijn heel verhelderend. Teksten van afgeluisterde telefoon gesprekken vind je als je ook het zoekwoord gebeld gebruikt. Kleuter of baby is ook mogelijk, voor als u daar tegen kunt, want er wordt nogal ge-expliqueerd.

Met Moszkowicz kwam ik dus niet verder, dan maar iets simpels uitzoeken dat me al tijden dwars zit. Jurisprudentie. Maken advocaten daar gebruik van?

Bovenstaand diagram probeert hier een antwoord op te geven.
Onder staan de rechtsgebieden, de y-as geeft aan het percentage van het totaal aantal LJN's per rechtsgebied, waarvoor geldt dat in de uitspraak het woord jurisprudentie voorkomt. (verder ben ik niet gaan spitten hoor)

Van alle 231086 rechtsuitspraken sinds 1999 bevat 14,5 % het woord jurisprudentie (eerste punt).

Wat volgens mij aangeeft dat jurisprudentie (hoe er eerder in een soortgelijke zaak werd geoordeeld, recht werd gesproken) niet belangrijk is in de hedendaagse rechtspraak. Het wordt er weleens bij gehaald, maar niet vaak.

Uitgesplitst naar rechtsgebied valt te zien dat het niet altijd even beroerd is
vreemdelingen recht: 28,1%
ambtenarenrecht: 20,1%
sociale zekerheid: 20,3
belasting: 20,6

Het valt natuurlijk ook niet mee om te gaan spitten in al die uitspraken van vroeger, naar eentje die lijkt om degeen waar je als advocaat nu mee bezig bent. Andeszijfs kan het ook betekenen dat de Nederlandse wet gewoon keihard glashelder is, ik ben er nog niet uit. Luiheid van de advocaten of genialiteit van de wetmakers.

(Jurisprudentie en A. Moszkowicz  59 keer van totaal 282 uitspraken, zijnde 20,9%.  Bovengemiddelde advocaat dus.)

Ramsjen, recycleren of redistribueren?

Hoewel ik er allejezus veel werk van had gemaakt om Uitverkoort (Gigaboek, 2009) aan de man te brengen, tot het volplakken van lantaarn-, reclame en rookpalen met aanbevelende teksten ('Een heerlijk fout boek.')  aan toe, bleef ik met een partij van 500 stuks zitten.

En de Slegte wilde ze ook niet (ondanks goede reviews op Bol.com) en de lokale boekhandel evenmin ('omdat de tekst me niet aanstaat') zelfs niet voor 25 cent inkoop. Toen besloot ik mijn boeken maar aan het oud-papier te doneren. Omdat ik geen alles-stoker heb. Nee niet aan de Voedselbank, die krijgen al genoeg, de uitvreters die daar aankloppen.

Nee, voor de papierboeren die zouden er geen moeite mee hebben, pleurden zo die netjes ingepakte stapels boeken bij de rest. Ik moest alleen wel zeker weten dat ze niet inzamelden voor een kerk, of erger een moskee dan wel zielige illegalen. Het was voor een Showband; dat trok me over de streep.

Op de juiste avond sleepte ik mijn 500 boeken in 25 pakken van zolder (500 euro investering). Ander oud-papier had ik niet, dat ging altijd mee in de grijze bak. Toen pas besefte ik dat er een probleem was. Het kon niet ongezien. De pakken zouden naakt buiten staan, ik kon ze niet bedekken met folders of krantjes. Kortom iedereen zou te weten komen waar die infame Willem Jansen woont. En hoe die echt heet. Dat was niet de bedoeling. Dus terug gekeerd, alles maar weer de zolder op. Sorry Showband.

Hoe kwam ik er dan van af? Die zelfde avond vol onrust moest ik naar buiten, maar rustig lopen werd het niet. Ik werd nogal gehinderd op de stoep door fietsers, met foldertjes, die net zo traag voortgingen als ik liep.

Dus ik snel weer naar huis, voor ik een zenuwinzinking kreeg. En met een goed idee. Dat kon ik ook. Ik ben nu al 12 pakken kwijt. Eerst in flats, dat gaat lekker snel (gewoon de nee/nee stickers negeren) maar of ze het daar zullen lezen betwijfel ik. Het blijft gokken natuurlijk, geen idee waar het boek in goede aarde/armen zal vallen. 'Reacties zijn welkom', plus email adres in elk boekje gezet. Afwachten maar weer.

Dit alles in het kader van wat iemand die het goed met me voor heeft mij aanraadde; om eens iets met mijn schrijvende lotgenoten te delen, wat mijn schrijfcarriere betreft.
Nou ik kan u zeggen als u eigenbeheer doet, koop er dan geen partij van. Tenzij u zeker weet dat u ze (voor liefst meer geld) kwijt raakt, want het is per boek wel goedkoper.

U kunt er natuurlijk ook voor kiezen niet zelf uit te geven; geduldig te wachten tot een gerenommeerde uitgever u in het vizier heeft. Zorg dan wel dat u niets hoeft te betalen om uitgegeven te worden.

Beste mevrouw Ansenk,

Meid toch, wat een ellende. Zat je lekker achter een raki op een terras met uitzicht op de Blauwe Moskee in Istanbul, samen met de Nederlandse handelsdelegatie onder leiding van de burgemeesters van Rotterdam en Amsterdam, krijg je een sms-je uit Rotterdam: Dat er wat lege plekjes zijn in je museum, of dat normaal is. Moest je halsoverkop het vliegtuig in. Niet van Turkish Airways natuurlijk.

Gelukkig kon je PR medewerker het in-geval-van-diefstal persbericht zo uit de la trekken: “Dit is de ergste nachtmerrie voor iedere museumdirecteur, maar we laten ons niet kisten. Geschokt als we zijn, gaan we morgen toch weer open, de lege plekken worden opgevuld, want we vinden dat deze collectie toegankelijk moet blijven voor het publiek. Overigens heeft De Kunsthal state of the art-beveiliging.” Dat de bouwtekeningen van Rem Koolhaas' Kunsthal gewoon via internet gedownload konden worden, liet je wijselijk maar achterwege.

Was de bewaker, die er niet was, toevallig een Turk? Ik bedoel dat ie ook mee was zoals jij met die handelsdelegatie in het kader van 400 jaar diplomatieke betrekkingen tussen Turkije en Nederland? Zonder die Kunstroofhal, was ik daar nou nooit achter gekomen. Dat die burgemeesters daar nu rondlopen en toevallig beide ook voor toetreding van Turkije tot de EU zijn (Eberhard: “Turkije had al lang geleden lid moeten worden van de EU.”). Ik dacht dat Nederland daar tegen was eigenlijk. Het zou me niets verbazing als we binnenkort hier overspoeld worden door hordes Syrische vluchtelingen. En natuurlijk is die rare Turk (Galatabrugexpert) Geert Mak ook mee. En een hoogleraar islam in Europa (Thijl Sunier) in het gezelschap gestopt en dan ook maar een docent Islamitische Geestelijke Verzorging (Arslan Karagül) erbij. Waarom zou dat zijn, heb jij het aan ze gevraagd misschien? Of gingen die enkel mee om de beroemde baardhaar van Mohammed die in het Tokapi paleis ligt te aanschouwen?

Maar laat ik niet afdwalen. In 2005, toen je nog directeur was van het Frisia (Scheringa) museum te Spanbroek, reageerde je geschokt over de kunstroof in het Westfries Museum  (Hoorn): "Afschuwelijk, de gedachte dat er een werk wordt gestolen, dat daarna nooit meer opduikt. We hebben meteen een interne bijeenkomst gehad om te kijken wat er in Hoorn is gebeurd ook hier zou kunnen gebeuren."
Nou dat kon; mei 2009 werden er op klaarlichte dag twee topstukken geroofd. Gelukkig voor jou was je toen al weg bij het Scheringa Museum of Realist Art; in 2008 werd je directeur van de Kunsthal. Nu heb je iets te lang gewacht, een volgende career-move zit er even niet in. Je zou er nog een ludieke draai aan kunnen geven door na alle kritiek op de beroerde beveiliging binnenkort de “De Nachtwacht” tentoon te gaan stellen. Of anders ga je de schokkende gebeurtenis verwerken in een boek, net zoals Ruud Spruit dat deed nadat zijn Westfries Museum in 2005 vrijwel geheel ontdaan werd van de topstukken.

O ja, ik las dat je lid bent van het exclusieve EDBR (Economic Development Board Rotterdam), omdat je een “gezichtsbepalende Rotterdammer” bent. Dat heb je nu inderdaad voor elkaar gekregen.

PS

Normaal wordt een roofbusje getorched, wist je dat niet? Of was die er niet?