Thursday, December 15, 2011

Nog meer eikels

Hoedt u voor burgemeesters in het openbaar; als ze met ketting en al te voorschijn komen weet je dat er iets goed mis is. Beginnen ze te stamelen dat de stad diep geschokt is, het onwerkelijk is en niet past in zijn stad: tel dan je familieleden, grote kans dat er een ontbreekt. Maar zijn schuld is het dan niet; omdat het uiteraard niet te voorkomen was, en wees gerust het zal niet nogmaals voorvallen want het was een incident. De dader was een gek, geen terrorist.

Als je de burgemeester niet te spreken kunt krijgen; rijdt een Suzuki Swift total loss, schiet een kassière dood, laat je garage met zwaar vuurwerk ontploffen of steek de kerstversiering in een café aan en wacht met een camera in de buurt. Ga geen homo’s pesten want dat is niet erg genoeg.

Burgemeesters ten tijde van rampspoed stijgt van alles naar de kop. Ten eerste dat burgers op hun woorden zitten te wachten; meestal hebben die geen idee wie die knakker is. Verder vinden ze dat het voorval van nationaal belang is. Bas Eenhoorn vond meteen dat Tristan’s actie een drama was voor heel Nederland.

Hij is er nog steeds trots op dat door zijn optreden de rust weerkeerde in zijn stad. Opdat zijn heroïsche daden niet verloren gaan, heeft hij zijn finest hour beschreven in het boek Drie minuten... , waardoor hij nog eens een rondje langs alle camera’s kon maken.
Waarom verbaast het me niet dat deze gesjeesde voorzitter van de VVD lid was van een van de ergste Studenten Corps Verenigingen van Nederland: Vindicat. Dat komt echt vaak voor; iemand die alles doet om in de media te komen, blijkt lid te zijn geweest van een Corps, let er maar op. Uiteraard staat hij op de voorkant en de achterflap-tekst past ook heel goed bij een ex-koorbal:

Het boek Drie minuten… is het persoonlijke relaas van burgemeester Bas Eenhoorn over wat er die donkere zaterdag in april gebeurde en wat zich afspeelde in de dagen die daarop volgden. De rode draad is open en meelevende communicatie. De manier waarop Bas Eenhoorn en zijn collega’s van de gemeente, politie, hulpverleners en het Openbaar Ministerie die crisis opvingen, dwong alom respect af. Kennis en ervaring speelden een belangrijke rol bij hoe de autoriteiten tijdens die dagen handelden.

Hij steekt trouwens niet alles in zijn eigen zak: De auteursopbrengst van de verkoop van Drie minuten… is gedeeltelijk bestemd voor een herdenkingsmonument in Alphen aan den Rijn.

4 comments:

Miss Moneypenny said...

Leuk. ;-)
En voor een groot gedeelte ook waar, vrees ik.

Unknown said...

He een reactie, ga zo door!

wannabe said...

Nou vooruit, hierbij nog een reactie :-) leuke blog en ik deel Miss MOneypennys' mening

Unknown said...

Het houdt maar niet op. Wat Eenhoorn doet/deed zou ik niet kunnen. ZO vaak en voortdurend in het nieuws treden. Jammer dat het gerelateerd is aan de dood van zes mensen. En bij elke nieuw stads drama (Luik) is hij maar wat graag bereid om weer voor de camera te kruipen, als hij gevraagd wordt vanweg zijn ervaringen in Alphen.