Tuesday, April 24, 2012

Een land zo groot tot waar mijn kanon reikt

Het leek mij vandaag een goed idee, hierop gebracht door een interviewer van het Cultureel Jeugd Paspoort Magazine, om een reden te formuleren voor al mijn geploeter. Kortom ik ga voor u, lieve, nooit reagerende lezers de vraag Waarom schrijven? beantwoorden.

Gisteren stond ik wat dat betreft met mijn bek vol tanden, kwam ik niet verder dan: omdat ik gelezen wil worden. Nu in alle rust, voor mij zelf denkend, weet ik wel beter, helemaal nu ik er een dag over na heb kunnen denken. Omdat schrijven mij niet noopt tot het in contact treden met de doelgroepers, meer is het niet. Ik ben schuwer dan een voortvluchtige eenbenige crimineel met een lichtgevende tattoo op zijn voorhoofd, voor wie een beloning is uitgeloofd.

Als ik geen mensontwijkend gedrag had, er goed uitzag en ook nog kon zingen, zou ik daar mee proberen binnen te lopen. Er blijft gewoon weinig over als mensen je geen fijn gevoel geven, dat is het eigenlijk. Schilderen en uitvinden doe ik ook. Niet op 1 paard wedden. Maar het meest dus schrijven.

Daar waar geen kerkklok, moskee, niets wetende presentator, incompetente politicus, politiehelikopter, luchtalarm, mobieltje en ambulance te horen valt. Daar kunt u me vinden, als ik genoeg verdiend heb met schrijven. Op een stuk land, groot genoeg om op een turbo-quad in 10 sec van 0-200 km te komen, zonder buren of voorbij de horizon, waar uiteindelijk ook geen vogeltjes meer te horen zullen zijn. Op mijn eigen grond niet gehinderd door voorbijgangers, buren en regels stop ik meteen met schrijven en ga carbidknallen, boomkettingzagen, vlees aanbranden op een barbecue, hele nachten claxonneren, boomhutten timmeren, colaflessen laten ontploffen, trompetblazen, kanonvuren, jeneverstoker, lego stenen moskeeƫn opblazen, milieuschadelijk stroom opwekken met stoommachine, nooitmeerscheren, autobanden-plasticflessen vuurzeeƫn met huizenhoge zwarte wolken aanwakkeren en PvdA-ers schijfschieten. Eenmaal per maand laat ik een vrachtwagen of boot komen met benzine, diesel, vuurwerk, insecticiden, munitie, pleisters, jodium en nog wat levensmiddelen. Zonder een woord. Ik ga dus niet signeren, voorlezen, me klem zuipen op Boekenbal, lullen in Zomergasten of met die Brands.

En u zult er ook niet achter komen hoe ik er uit zie. Wen er maar aan, en koop ondertussen mijn boeken. Ik zie er wel beter uit dan die krullejood overigens.

No comments: