Maarten van Rossem moet eens bakpoeder gaan gebruiken

Nachten wakker liggen door maagproblemen heeft me weinig opgeleverd. Mijn financiële problemen zijn er nog steeds, en de boeken die ik heb bedacht, worden nauwelijks gelezen. Wel heb ik mijn spijsverteringsstelsel tot op de bodem weten te doorgronden. Als ik groente en/of fruit oversla, lig ik te tollen in bed door brandend maagzuur. Op de rechterzij liggen zorgt er voor dat de maag wel leegloopt, omdat het afvoerputje dan lager ligt. Halfgare rijst moet ik niet eten; anders vindt wat in de pan gebeurt, plaats in mijn maagdarmkanaal. Alleen is daar niet zoveel ruimte; alsof er een egel door je darmen kruipt. Daarmee verkondig ik niks nieuws. Al tijdens de Song dynastie werd verdachten gedwongen de waarheid te spreken of gewoon maar te bekennen door het trechtervoeden van droge rijst. Steeds een theelepeltje er bij. En een kommetje navenant chinees aardewerk met water. Martelen met voedsel is wijdverbreid. In Little Italy New York teisterden rivaliserende bendes elkaar tijdens een vendetta met spaghetti. Gekookte slierten van een meter rond de nek wikkelen en dan de bastardo in de zon zetten. Of als het niet zo’n hele erge schoft was rond een ander lichaamsdeel. Zo heeft elk land zijn eigen methode. Duitsers gebruikten gerstkorrels en biergist. Als je mazzel had, kreeg je ook hop door je trechter. Bolletjesslikken is nog steeds heel gangbaar op de Antillen. Van zalige gerechten, microscopisch kleine hoeveelheden geven, is een universele marteling geworden. Hoe beter deze Tantalus kwelling wordt uitgevoerd, hoe meer Michelinsterren het restaurant heeft. Het eten van andermans darmfauna heeft vanuit Japan de wereld veroverd. Ik heb het over Yakult met triljoenen melkzuur bacteriën die Dr.Minoru Shirota in 1935 uit zijn eigen aars peuterde.

In diezelfde jaren dertig experimenteerde John Rennie met zijn maagzuur. Wat daar uit voort kwam slik ik wel, om te voorkomen dat de in mijn maag gebrouwen zoutzuur mijn tere slokdarm wegbrandt. Ik was altijd erg tegen het nemen van een Rennie, totdat ik op de verpakking las dat je pas bij 16 per dag misschien naar de dokter moet. Tenzij je die in een keer slikt, dan moet je er meteen heen. Grondoorzaak is dat ik enorm lui ben, na het eten lig ik achter de tv, ook tijdens. Afgezien van mijn bloed beweegt er niets, ook mijn maag niet. Zodat de stukken friet, ui en hamburger te groot blijven om de maagportier te kunnen passeren. Ondertussen gaat de maagzuurproductie wel gewoon door. Een paar zure oprispingen waarschuwen me dat de pH weer te hoog is. Dan pas sta ik op en loop naar het medicijn kastje. Als er niet snel een keiharde, verlossende boer (CO2) komt, neem ik er nog maar een.

Rennie was ook een oplichter, daar kom ik nu al schrijvend achter. Het werkende bestanddeel van een Rennie is natriumwaterstofcarbonaat, NaHCO3, natriumbicarbonaat, maagzout, dubbel koolzure natron. Verkrijgbaar als baking soda of zuiveringszout: 1,65 euro per 443 gram. Daar zitten equivalentieel 600 Rennies in, waar je 62,5 euro voor moet neertellen. Meteen dat spul gekocht bij Nem Meh Ping Ping op de hoek hier. En je kunt er leuke dingen mee doen zoals verse sinaasappelsap drinkbaar maken. Of een sinaasappel injecteren met een bakpoeder oplossing en daarna aan iemand geven aan wie je een hekel hebt. Dure cava’s en sekts maak ik nu zelf uitgaande van goedkope witte wijntjes, poetsen met bakpoeder werkt nog beter dan die whitening tandpasta’s en bakpoeder in de oksels smeren helpt ook. Ik hou geld over zo. Scheelt een hoop buikpijn in tijden van crisis.