Last van armoede

Vroeger werd je er alleen in Parijs mee geconfronteerd, of als je in Amsterdam moest zijn voor een visum voor de VS, of een tentoonstelling die je achteraf bezien best wel niet gezien kon hebben. Het is zich aan het verspreiden, ik zou bijna zeggen als de pest, armoede. Bij elke supermarkt houden ze nu hun hand op. Alleen na elven natuurlijk en als het niet regent. Een advies: dat ze aan hun werk moeten gaan, meer krijgen ze niet van me.

Bij die vage krantjes verkopers bleef het niet. Nu word ik ook benaderd door vrijwilligers van de Voedselbank als ik met zware tassen sleep naar buiten sleep. Elke keer als er een nieuwe actie is, azen ze op mijn zegels of prullaria die ik kreeg bij de kassa. Ah toe; u geeft dan een extra steuntje in de rug voor mensen die het minder hebben, of u kunt kinderen blij maken van ouders die het niet zo breed hebben. Ze kijken nog net niet in je tas om er iets uit te halen wat ik volgens hen toch niet nodig heb.

Waarom jagen die supermarktketens die parasieten niet weg? Boodschappen doen is al een bezoeking en dan nog dat gebedel erbij. Twee stappen buiten, realiseer je je dat je de kaassaus bent vergeten, zodat die broccoli eigenlijk niet te vreten is, krijg je dat gezeur aan je kop.

Wat heeft u veel boodschappen, zal ik het voor u dragen, meneer en naar uw huis brengen? Ah, u ziet er uit alsof u wat vergeten bent, zal ik het snel even voor u halen? Kijk dan zouden ze zo mijn winkelkarretje munt krijgen, nou vooruit 50 cent en de zegels erbij, of die Muppet, smurf, stickers of wat het ook is.

Bij rommelmarkten en kringloopwinkels; daar vind je ze ook steeds meer. Lopen ze voor mijn voeten, belemmeren ze mijn uitzicht, staan ze vooraan te dringen. Zodat ik de koopjes mis, met name Gouds Plateel en Lalique vazen.

Ze worden niet aan hun lot overgelaten, ze hebben recht op een berg tegemoetkomingen, bijvoorbeeld studiefinanciering, kwijtschelding gemeentelijke en waterschapsbelasting, zorgtoeslag, bijdrage uit het gemeentelijk studiefonds, bijzonder bijstand reiskosten. De voedselbank maakt het ze nog makkelijker om rond te komen van een bijstandsuitkering. Ik wou overigens dat ik bij een voedselbank zat, al was het maar omdat dan mijn boodschappen thuis worden bezorgd.