Bekentenissen

Er zijn bekende Nederlanders van wie je geen idee hebt. Hoe ze staan ten aanzien van hedendaagse sociale problemen. (Wat mij betreft: religies zijn achterlijk, en luie donders moeten, liefst in hun eigen land, aan het werk.) Ze hebben het er nooit over. Of ze zijn te stom voor een mening (u kunt zelf wel wat namen bedenken). Of ze zwijgen er wijselijk over, of het kan mij geen moer schelen wat ze vinden, want ik kan ze niet uitstaan (Maxima, C. van Houten, Hillebrandt, Wesselink, Linda, Yolanthe).

Het gaat me hier even om de sympathieke variant van de bekende Nederlander, daar zijn er niet meer zo veel meer van. Die echt goed zijn in iets en toch bescheiden zijn gebleven. Zingen in bomvolle stadions, schitteren in films, of schrijven hele kasten vol, en houden zich daarnaast wat heikele onderwerpen betreft op de vlakte. Midas Dekker bijvoorbeeld praat en schrijft enkel over beestjes. Zijn hele leven al. Van wie ik op zich wel zou willen weten wat hij vindt, maar toch liever niet, omdat de kans bestaat dat ik hem dan niet meer sympathiek vind.

De uiterst sympathieke (ok iets minder bekende) Govert Schilling, deelde mij ongevraagd mede hoe hij er in staat, aan heel Nederland wat dat betreft. Begint opeens een actie Wij willen dit niet meer, waarmee hij mensen wil verenigen die een open en tolerant land willen. Nou, je doet maar Govert, maar nu wil ik jouw praatjes en boekies niet meer. Ik kan nu echt niet meer onbevangen naar je luisteren.

Hoe is hij toch van het rechte pad afgeraakt; of wilde hij enkel een grotere aanhang? Ik denk dat hij dan op het verkeerde paard heeft gewed. Hoedanook door Goverts openbaring ben ik nu op mij hoede. Er gaan er nog meer komen, sympathieke bekende Nederlanders, die het opeens nodig vinden zich te gaan roeren in het maatschappelijke debat. Dat ze opeens zomaar zonder enige aanwijzing uit de kast komen met gelul van dat alle moslims lief zijn en zich mogen verenigen in Nederland. Blijven er nog sympathieke bekende Nederlanders over; ik zie het somber in.