Ons soort mensen twittert niet

Vroeger kwam je in de hemel als je trouw naar de kerk ging, nu word je beroemd of krijg je een prachtige topbaan als je vaak op de sociale media zit. Mensen geloven graag daar komt het op neer. Niet dat interactief pielen op je toetsenbordje zinloos is. Het is heel lonend. Een reactie op je tweet, en soms krijg je zelfs een retweet! Zomaar weer een volger erbij, of anders een heus vriendschap verzoek. Kijk mijn aantal connecties toch eens groeien. Zie je wel, ik besta echt wel en ik word zelfs langzaam ontdekt, kom steeds meer aan de oppervlakte.

De echte netwerken zijn elders. En ondoordringbaarder dan een tropisch regenwoud dat behandeld is met kunstmest. De kringen die er toe doen, daar groei je in op. Hockeyen, roeien, beetje studeren, veel drinken bij een studenten corps en daarna baantjes regelen via je studentenhuisgenoten en je jaarclub; Cees van der Hoeve (Vindicat), Peter Wakkie (Utrechts Studenten Corps), Pechtholt en Nout Wellink (Minerva).

Tenzij je ergens enorm goed in bent, dat je in minder dan een bliksemschicht kunt laten zien. Fenomenaal midwinterhoorn beitelen, of een moleculaire smaakvariant op IJslandse marmot in rendiermos paté kunnen bereiden; het heeft weinig zin om dat op Youtube te zetten. Aard splijtend proza maken en voorlezen, iedereen haakt na een zin af. Het is niet voor niks we dagelijks getroffen worden door een lawine aan nieuwe zangers.

Laten we eerlijk zijn; de social media zijn een fuik voor de inferieuren, opgericht om ze bezig te houden, te controleren, en vooral om ze af te houden van carrière maken. Dat is niet voor iedereen weggelegd! Zodat de mensen die er wel toe doen, die geen bevestiging nodig hebben, van kinds af voorbereid zijn op een briljante toekomst, niet gehinderd worden in hun stijging naar de top. Terwijl de knorren continue zit te twitlinkfacebooken, komen zij ongestoord verder en verder.

Het hoogste dat je met social media kunt bereiken is een uitnodiging voor een jaarclub borrel, een intellectueel eetclubje (Vertigo) of een sollicatie-gesprek vooruit op een topadvocatenkantoor. Omdat je zo allemachtig veel vriendjes en reacties met internet hebt weten te bereiken. Verder dan dat kom je niet, omdat dan meteen duidelijk wordt dat je niet een van hen bent. Je geen idee hebt hoe je je hoort te gedragen in hun soort kringen.