Agent Sebes

Nee, scouten doe ik niet ik wacht gewoon achter de brievenbus, het valt allemaal zomaar in mijn schoot. Ik ben de grootste literaire agent namelijk van heel Nederland en Belgie incluis. Ik ben de ingang van de Nederlandse literatuur. Evenwel staat daar in de prachtige hal van mijn agentschap waar ik directeur van ben, ook een grote blauwe container, want 90% is rotzooi, ach ja het kan ook 91% zijn daar wil ik van afwezen. Kijk hier ben ik net bezig met het opruimen van dikke shit.

Het meeste hoef je helemaal niet te lezen. Ook manuscripten met een Vlaamse naam lees ik niet, nou vooruit hoogstens zes bladzijden, maar die gaan wel allemaal door. Zo’n naam duidt op buitengewone, exotische hilariteit van de bovenste plank. Uitgevers staan ervoor in de rij, eerst moesten ze perse een noordafrikaan, nu willen ze met alle geweld nen Bels. Liefst een die neuzelt over bollen op de velo. Ach ja, die Ivo Victoria, laten we nou eerlijk zijn.

Wat dat betreft ben ik, Paul Sebes heel erg uitverkoort dat ik dit mag doen; de Nederlandse literatuur vorm en inhoud geven. Maar niet zonder reden natuurlijk. Eigenlijk is het heel normaal dat ik het doe.