Thursday, September 20, 2012

Is Dijsselbloem wel een PvdA-er?

In 2003-2004 stuurde ik, vermomd als Sadik Khamsa, een mail naar Nederlandse politici, bestuurders, denkers en columnisten.
De arme Sadik vertelt in die mail dat hij bezig is met het schrijven van een boek. Maar het lukt niet zo goed en uitgevers weigeren het ook nog uit te geven. Terwijl andere allochtoonse schrijvers wel heel makkelijk bij een Nederlandse uitgeverij binnenkomen.

Of hij geen hulp kan krijgen. Zijn boekje (getiteld Oproer) handelt over de ondergang van Nederland veroorzaakt door een leger ontevreden buitenlanders in een opdracht van Allah.

Spekman (in 2004 PvdA wethouder Interculturalisatie te Utrecht) bedacht zich geen moment. Meteen antwoordde hij terug, geheel volgens de PvdA protocollen:



From: “Hans Spekman” h.spekman@utrecht.nl
To: “sadik khamsa”
Subject: RE: Roman over
Date: Fri, 5 Mar 2004 21:46:55 +0100

Beste Sadik,

Ik vind het thema van jouw boek is interessant, maar daar heb je weinig
aan want ik ben geen uitgever. Als je mijn mening vraagt over censuur.
Het lijkt me niet dat er sprake zal zijn van censuur. Eerder zal het zo zijn
dat de uitgevers jouw boek niet goed genoeg vinden of inschatten dat er

onvoldoende verkocht worden. Daar moet je je vooral niet laten afschrikken.

Er zijn veel grote schrijvers die lang miskent zijn geweest. Mijn

advies is dan ook ga door en geef niet op.

Wellicht is het ook goed eens een literaire avond van de SLAU te bezoe-
ken. In de “winkel van sinkel”. Want het hebben van contacten kan nooit

kwaad.

groet, Hans Spekman


Ook Dijsselbloem (toen al kamerlid voor de PvdA) werd door mij (als Sadik Khamsa) benaderd. Hij mailde bij wonder een normaal, dus on-pvda-isch antwoord terug:


Van : Dijsselbloem J.R.V.A. J.Dijsselbloem@tk.parlement.nl
Verzonden : maandag 15 december 2003 9:58:36
Aan : “‘sadik khamsa’”
Onderwerp : RE: Vervolmaking epische roman

Geachte Sadik Khamsa,

Met lichte verwondering maar ook bewonering heb ik uw mail gezelezen. Bewondering omdat u uw droom, het worden van een gepubliceerd

schrijver,nastreeft. Verwondering om de verhaallijn van uw roman. Ik

hoop en ga er vanuit dat de radicalisering van uw hoofdpersoon fictie is

en geen autobiografisch element bevat. Ik hoop dat u de kans krijgt in de

Nederlandse samenleving u verder te ontwikkelen en wens u alle succes

met uw toekomst, al dan niet als auteur.

vriendelijke groet

Jeroen Dijsselbloem

Samsom en Plasterk werden ook benaderd door Sadik; hun antwoorden verrasten mij weer niet.

Ik heb beide heren onder mijn eigen naam recent (voor de verkiezingen) weer gemaild, met de vraag wat ze nu Sadik zouden antwoorden. Ik wacht nog steeds op antwoord.


Als u wilt weten hoe 100 bekende Nederlanders in 2003/2004 dachten over Sadiks Boek Oproer, koop dan Beste Sadik .


Tuesday, September 11, 2012

Stemt Samsoms dochter het Torentje in


Dol op invaliden, die Samsom; staat vooraan bij de inhuldiging van de Para-lympics medaillewinnaars en leidt een partij waar alle minderbedeelden van het land terecht kunnen.
Van arbeidsongeschikten tot korangehinderden, van klimaatzwartkijkers tot subsidieverslaafden, van neefnichtmisbaksels tot  besneden oorlogsslachtoffers en van werkallerganten  tot pathologische straatboefjes. Een partij die invaliditeit voor iedereen bereikbaar wil maken.
Het wekt dan ook geen verbazing dat hij er voor gezorgd heeft dat hij er thuis eentje heeft zitten. Misschien hebben zijn onbezonnen anti-kernenergie acties er aan bijgedragen.  

Pak ik Samsom nu te hard aan? Als hij zijn dochtertje niet als stemmenmagneet in zijn propaganda spotje had gepropt, had ik er nooit van geweten, dat dat kind een mankementje heeft. En mijns inzien het is ook relevant dat hij belast is met een invalide kind.

Toegegeven, al voor dat kind was hij een druk baasje. Maar het deed er niet zoveel toe, dat gepiel van hem bij Greenpeace. Dat had hij op een gegeven moment zelf ook door. De Tweede kamer daar moest hij wezen, omdat het, in zijn eigen woorden “dé plek is waar je de samenleving kunt veranderen en verbeteren. Hoe frustrerend langzaam het soms ook gaat, ik weet één ding zeker: als ik mijn Kamerpas inlever en de deur uitloop, spendeer ik de rest van mijn leven aan het realiseren van resultaten die je vanuit de Kamer in één dag voor elkaar had kunnen krijgen.”
In 2002 stelde hij zich verkiesbaar. Omdat de PvdA er toen vanwege meesmuil Melkert enorm van langs kreeg, kwam Samson net niet in de Kamer.  In 2003 lukte het wel. In record tempo is hij nu kandidaat premier; als hij wil kan hij straks het land in een paar seconden totaal veranderen.
Dat kind is van rond 2002, het is geen toeval. Ontwikkelde hij een wereldverbetermanie, omdat zijn eigen kind gemankeerd is, komt het daar op neer? Was dat kind maar nooit geboren.